Middelmatigheid is voor velen de veilige haven bij de storm die het ongewone teweegbrengt. De middelmatigheid vuurt vanuit die veilige haven pijlen van kritiek en papierstromen van verzet tegen het ongewone idee. Het ongewone idee heeft meer nodig dan de eigen kwaliteit om het leven te houden: er zijn altijd meer mensen te vinden om het de nek om te draaien dan om het te steunen. De mond is vaak vol van het nemen van risico’s maar het hart is vaak klein.
Manipulatie
Het ongewone idee heeft een ongewone man of vrouw nodig om het van idee om te zetten in actie. Luide toon en machtspositie zijn geen goede middelen je moet slim zijn. De luide toon wordt altijd na een paar minuten tenietgedaan door het dichtslibben van de oren terwijl de machtspositie zich altijd kenmerkt door het stille – maar oh zo effectieve – verzet. De slimheid om het ongewone idee om te zetten tot actie vraagt ook om terughoudendheid. Middelmatigheid verzet zich altijd tegen enthousiasme. Toch moet het koor der middelmatigen meezingen om iets voor elkaar te krijgen. Je moet een ander in een apart gesprek vragenderwijs zélf op het ongewone idee brengen. Daarna samen bespreken hoe dit goede idee van hem of haar verder tot bloei kan komen. Manipulatie? Ongetwijfeld. Succesvol? Niet altijd.
Flitsend plan
Wel een grotere kans dan recht door zee in de vergadering komen met dat nieuwe flitsende ongewone plan. Er zijn te veel havens van middelmatigheid om iets zo maar te kunnen lanceren. De mens moet bovendien de tijd hebben om de eigen positie in te schatten bij het nieuwe flitsende plan. Wie vergeet dat veel mede-beslissers eerst de maatstaf bij zichzelf leggen en pas later bij de onderneming of organisatie, is gedoemd ‘die vent met gekke ideeën’ te worden.
Middelmatigheid
Veel, heel veel goede maar ongewone plannen zijn gesneuveld op de rotsen van de middelmatigheid. Wie iets ongewoons bedenkt, moet er eerst over slapen, dan gaan denken over de mensen rondom en dan met sluwheid actie ondernemen. Niet hard en luid hollen, maar slim lopen en fluisterend vragen. Middelmatigheid is de veilige grond rond de meesten, een draaikolk die het ongewone naar onderen zuigt. ‘Doe maar gewoon dan doe je gek genoeg’, is het gezegde, terwijl de meesten juist door gek te doen gewoon genoeg zijn.
