Vrijheid door beperking op Sint Eustatius. Er zijn van die plekken die zich in je geheugen nestelen als een geur, een geluid of een zonsondergang die maar niet uit je systeem wil verdwijnen. Voor mij is zo’n plek Sint Eustatius – een klein eiland in het Caribisch gebied waar ik meer dan een jaar werkte. Wat begon als een professioneel avontuur, werd een persoonlijke ontdekkingstocht. De rust, het overzicht, het ritme van de natuur, de vertraging van het leven… het eiland deed iets met mij.

In Kleine Genoegens, het prachtige boek van The School of Life, wordt in hoofdstuk 2 een ode gebracht aan “kleine eilanden“. Niet alleen geografische eilanden, maar ook als symbool voor dat wat overzichtelijk, beheersbaar en daardoor kalmerend is. Kleine eilanden geven een gevoel van begrenzing — en juist dat geeft ruimte. Ze helpen ons ontsnappen aan het overweldigende van ‘alles kunnen’ en brengen ons terug bij de kleine vreugden van ‘genoeg hebben’.

NLP en het Eilandgevoel; Vrijheid door beperking op Sint Eustatius.

Binnen NLP zijn visualiseren en associeren krachtige technieken. Ze helpen ons om ons brein opnieuw af te stemmen op wat we werkelijk willen ervaren. Denk aan visualiseren als een innerlijke projectie: je roept een beeld, geluid of gevoel op dat je motiveert of ontspant. Associëren zorgt ervoor dat je dit beeld van binnenuit beleeft, in plaats van er als buitenstaander naar te kijken.

Toen ik op Sint Eustatius woonde, gebruikte ik dit zonder het toen NLP te noemen. Ik kon ‘s ochtends de krakende bladeren horen onder mijn sandalen en wist: vandaag is van mij. Als ik nu stress ervaar in mijn werk of leven, sluit ik m’n ogen en visualiseer ik dat moment. Ik hoor de zee, ruik de zoutige wind, voel de zon. En ik ben daar weer. Die ervaring is verankerd in mijn neurologie en toegankelijk als anker.

Klein is niet minder; het is dieper

The School of Life wijst erop dat kleine eilanden – letterlijk en figuurlijk – ons helpen om het idee van beheersing terug te vinden. Niet in de vorm van controle uit angst, maar in de vorm van innerlijke regie. Op een klein eiland weet je waar je aan toe bent. De schaal maakt je nederig en tegelijk krachtig.

In een tijd waarin groot, snel en meer nog steeds de norm lijken, nodigen kleine eilanden — net als kleine genoegens — ons uit tot herwaardering van het beperkte. NLP biedt ons de tools om die beleving opnieuw op te roepen: door innerlijk te reizen naar een plek waar we ons vrij voelen, overzicht hebben, en diep contact met onszelf ervaren.

Een praktische oefening

Wil je het zelf ervaren? Probeer dit:

  1. Sluit je ogen;
  2. Denk aan een plek waar jij je ontspannen en vrij voelde. Misschien is het een echt eiland, of een tuin, een kamer, een wandeling;
  3. Breng het beeld tot leven: zie wat je zag, hoor wat je hoorde, voel wat je voelde;
  4. Stap in het beeld — associeer volledig;
  5. Laat dit gevoel zich verspreiden in je lijf. Merk op hoe je ademhaling verandert, je schouders zakken, je blik verzacht.

Kleine eilanden zijn overal; in herinneringen, in wandelingen, in kleine routines. NLP helpt ons deze eilanden toegankelijk te houden, zelfs als het leven woelig is.

En als je ooit de kans krijgt: ga naar een echt eiland. Liefst een kleine. Je zult er jezelf tegenkomen; in de beste zin van het woord.

Bronnen:

  • The School of Life. Kleine Genoegens (Hoofdstuk 2: Kleine Eilanden).
  • O’Connor, J. & Seymour, J. (1990). Introducing NLP – Neurolinguistic Programming.